Ποιες είναι θέσεις της γενικής γραμματέως Ισότητας των Φύλων όσον αφορά την αγορά του σεξ στην Ελλάδα;

Οι παρεμβάσεις μας στο πλαίσιο της εμπέδωσης της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, της ενδυνάμωσης της θέσης της γυναίκας σε κάθε πτυχή της κοινωνικοοικονομικής ζωής και της καταπολέμησης σεξιστικών στερεοτύπων και πρακτικών που απαξιώνουν τη γυναίκα ως προσωπικότητα, μας οδηγούν στη θεώρηση ότι η πορνεία δεν μπορεί να είναι επιλογή και αποτελεί εμπόδιο στην ουσιαστική ισότητα. Δεν μπορεί να αποτελεί επαγγελματική προοπτική για κανέναν. Η αντιμετώπιση του θέματος της νομοθεσίας και της χάραξης εθνικής στρατηγικής για την καταπολέμηση της πορνείας, πρέπει να στοχεύει στον δομικό και λειτουργικό επαναπροσδιορισμό της έννοιας της πορνείας και στη διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας στην ελληνική κοινωνία που δεν θα την αντιμετωπίζει ως «επιλογή», αλλά ως μορφή βίας στο σώμα και την ψυχή των γυναικών και καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η θεμελιακή αρχή ότι το σώμα δεν είναι «εμπόρευμα» άρα δεν μπορεί να πωλείται, αποτελεί τη βασική παράμετρο που καθορίζει ότι η πορνεία δεν μπορεί να θεωρείται επάγγελμα ή δραστηριότητα από «ελεύθερη επιλογή». Η πορνεία συνιστά μια πολύ προφανή και παντελώς απεχθή παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Δεδομένου πως αναμένεται να αλλάξει το νομικό πλαίσιο, ποιες είναι οι προτάσεις σας;

Δεν γνωρίζουμε στη παρούσα χρονική στιγμή αν και πότε θα αλλάξει το υφιστάμενο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο. Η πάταξη της ζήτησης υπηρεσιών πορνείας εξακολουθεί για εμάς να είναι το ζητούμενο σύμφωνα με το προκρινόμενο από τη διεθνή κοινότητα σκανδιναβικό μοντέλο. Για εμάς βέβαια, η ποινικοποίηση μιας συμπεριφοράς δεν θα έχει αποτέλεσμα από μόνη της, αλλά σε συνδυασμό πάντα με κοινωνική πολιτική για τις εκδιδόμενες και διαπαιδαγώγηση για τους πελάτες.

Το άνοιγμα της συζήτησης για την ποινικοποίηση στην κοινωνία θα μας δώσει δεδομένα που μπορούμε να αξιοποιήσουμε επιστημονικά και μεθοδολογικά. Επομένως τείνουμε προς τη βεβαιότητα ότι όσο οι πελάτες δεν υποχρεώνονται να αντιληφθούν ότι απευθύνονται σε άνθρωπο και όχι σε προϊόν, έστω και με την απειλή του ποινικού νόμου αρχικά, δεν θα αλλάξει ποτέ η πεποίθησή τους και δεν θα μειωθεί ποτέ η ζήτηση των αντίστοιχων υπηρεσιών.
Δεν θα πρέπει να διαφοροποιηθεί ο εξαναγκασμός από τη συναίνεση και άρα να επαναπροσδιοριστεί αυτό που θα πρέπει να ποινικοποιείται;

Η πορνεία δεν μπορεί να είναι επάγγελμα ούτε είναι ποτέ «ασφαλής», προκειμένου να «δεχτούμε» ότι μπορεί να είναι αποτέλεσμα ελεύθερης συναινετικής επιλογής, έστω και για μια μικρή μειοψηφία, ούτε πολύ περισσότερο, μπορεί να θεωρηθεί μια άλλη έκφραση της γυναικείας απελευθέρωσης, εφόσον αυτή συνοδεύεται από την, εξ ορισμού, σχέση εξουσίας του «πελάτη» στη γυναίκα που εκδίδεται. Σε τελική ανάλυση, καμιά εκδιδόμενη γυναίκα δεν θέλει το παιδί της να γίνει «πόρνη». Αλλά, επίσης, καμιά μητέρα και κανένας πατέρας δεν θέλει το παιδί του «να επιλέξει» την πορνεία. Επομένως, ας ξεπεράσουμε τις αυταπάτες ότι είναι επιλογή. (…) Επιλογή διαθέτει μια γυναίκα όταν έχει πρόσβαση σε ίσες ευκαιρίες. Οταν αυτές οι ευκαιρίες δεν είναι στη διάθεσή της, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια απόφαση. Το αρχαιότερο επάγγελμα δεν ήταν η πορνεία, αλλά η σωματεμπορία. Είναι η σωματεμπορία που δημιούργησε την πορνεία και όχι το αντίθετο, που θεωρείται κάτι σαν αυτονόητο από τη λεγόμενη κοινή λογική.

Συνεπώς, η λύση σίγουρα δεν εντοπίζεται στην ποινικοποίηση και τον κοινωνικό στιγματισμό των γυναικών, αλλά στην ποινικοποίηση της ευκαιριακής αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών, των ανδρών δηλαδή που συμβάλλουν στην τροφοδότηση της πορνείας, σύμφωνα με το σουηδικό πρότυπο. (…) Ποινικοποιείται ο πελάτης λοιπόν και όχι η εκδιδόμενη γυναίκα. (…) Η πορνεία δεν είναι τόσο θέμα προσφοράς, αλλά ζήτησης. Κι όσο υπάρχει ζήτηση θα ακολουθεί προσφορά προκειμένου να την καλύψει.