Επειτα από 28.000 χιλιόμετρα που διάνυσε από τη Χανγκζού στην Αθήνα και τούμπαλιν, λες και έκανε το δρομολόγιο Παγκράτι – Κολιάτσου, για να παίξει με την (αγαπημένη του) εθνική ομάδα, δεν δικαιούται απλώς μια δωρεάν πτήση λόγω μιλίων, αλλά ολόκληρο αεροπλάνο ή έστω ένα ελικόπτερο και τα ρέστα εισιτήρια!

«Πες το ψέματα» συμφωνεί και επαυξάνει o… αγριεμένος και ασταμάτητος Γιάννης Μπουρούσης, αλλά έχει κιόλας τις επιφυλάξεις του. «Τον Ιούλιο που μπήκα στο ελικόπτερο μαζί με τον Κώστα Παπανικολάου για να κάνουμε εντύπωση στην παρουσίαση της εμφάνισης της Εθνικής, ζαλίστηκα και χρειάστηκα μια μέρα για να συνέλθω. Προτιμώ το αεροπλάνο, το πλοίο, ακόμη και το λεωφορείο…».

«Δεν περάσαμε άσχημα»

Ουπς, εδώ ήρθαμε: στα μεταφορικά μέσα με τα οποία έχει σκοτεινό παρελθόν, αλλά και ευοίωνο μέλλον… Πρώτα απ’ όλα υπάρχει η υπόθεση της επιστροφής του Παναθηναϊκού με το πούλμαν από την Κωνσταντινούπολη μετά τον περσινό αποκλεισμό από τη Φενέρμπαχτσε: «Από τη στιγμή που αυτή ήταν η εντολή του προέδρου έπρεπε να υπακούσω. Ο παλιός νεαρός και ατίθασος Μπουρούσης μπορεί να μην έμπαινε, αλλά στη φάση στην οποία βρίσκομαι πια ελέγχω τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά μου. Και να σου πω κάτι; Δεν πέρασα και άσχημα στο ταξίδι. Ανοιξα ένα μπουκάλι ουίσκι και τα κουτσόπινα μέχρι να φτάσουμε»!

Οσο για τα πλεούμενα, αυτά ανοίγουν πανιά και αρμενίζουν στον ορίζοντά του: «Ο Θεός να μας έχει καλά, σε δυο-τρία χρόνια που θα σταματήσω, δεν σκοπεύω να γίνω προπονητής, αλλά καραβοκύρης. Ο αδελφός μου ο Πέτρος έχει ανοίξει μια εταιρεία ενοικίασης σκαφών, εγώ πήρα δίπλωμα οδήγησης μέχρι και για εικοσάμετρα και νομίζω ότι αυτό θα είναι το μελλοντικό επάγγελμά μου».

Θα μπορούσε βεβαίως να βαδίσει στα χνάρια του πατέρα του και να γίνει επιπλοποιός. Η οικογενειακή επιχείρηση υφίσταται ακόμη στην Καρδίτσα, αλλά ο πατέρας του Σωτήρης βγήκε στη σύνταξη έπειτα από διάφορα προβλήματα υγείας «και μου μένει η ανάμνηση από τα παιδικά χρόνια μου, όταν δεν περνούσε καν από το μυαλό μου ότι θα παίξω μπάσκετ και θα φτάσω εκεί όπου βρίσκομαι».

Ο Γιάννης έπαιξε μπάσκετ επειδή ήταν ψηλός. «Ψηλός και λίγο ασουλούπωτος, με περίεργο κορμί και χωρίς να βάζω κανέναν στόχο. Επαιζα για πλάκα μέχρι τη στιγμή που μεταγράφηκα στην ΑΕΚ, της οποίας ήμουν κιόλας φίλαθλος και τότε άρχισα να παίρνω την υπόθεση στα σοβαρά. Ευτυχώς δεν δέχθηκα καμιά πίεση από τους γονείς μου, μάλιστα μια φορά που ο πατέρας μου πήγε να κάνει ένα σχόλιο του το έκοψα μαχαίρι».

ΤΟ ΝΒΑ και το κάρμα

Γέννημα θρέμμα της Καρδίτσας, με καταγωγή από το Γαρδίκι Τρικάλων, ο «Μπουρουσάγκα» κόντεψε δυο φορές να παίξει στο ΝΒΑ. «Το 2009 στο Βερολίνο, στη διάρκεια του Φάιναλ Φορ, συναντήθηκα με τον Γκρεγκ Πόποβιτς που μου είπε ευθέως ότι με θέλει στους Σπερς. Δίστασα τότε, αυτή η προοπτική μου φαινόταν βουνό, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου και έπειτα από εννιά χρόνια σκέπτομαι ότι έπρεπε να δεχθώ, όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού. Δεν πήγα στο Σαν Αντόνιο, αλλά έπειτα από λίγους μήνες γνώρισα τη Χριστίνα, παντρευτήκαμε, έχουμε δυο παιδιά, έγινα οικογενειάρχης, άλλαξα νοοτροπία».

Η δεύτερη ευκαιρία του δόθηκε το καλοκαίρι του 2016, αλλά πάλι δεν του… έκατσε. «Οι Γουόριορς δεν μου πρόσφεραν εγγυημένο συμβόλαιο, ενώ η υπόθεση με τους Χοκς κόλλησε στον Σπλίτερ. Ποιος ξέρει, όμως, μπορεί να ικανοποιήσω το απωθημένο μου έστω και σε αυτή την ηλικία, όταν φύγω από την Κίνα. Ας παίξω ένα ματς, κατά προτίμηση στους Λέικερς, για να δω και τη… ζωάρα του Λος Αντζελες κι ας με κόψουν το ίδιο βράδυ»!

«Είμαι Βλάχος, τιμή μου»

Ο Γιάννης είναι Βλάχος, «τιμή μου και καμάρι μου» σχολιάζει και σκιαγραφεί το προφίλ του: «Θαρραλέος, τίμιος, έξω καρδιά, ψυχούλα, αρκεί να μη με θίξει κανείς και να μη μου πατήσει τον κάλο. Περπατώντας στα 35 μου ακόμη μαθαίνω και βελτιώνομαι. Να, για παράδειγμα, αυτούς τους μήνες στην Κίνα αισθάνομαι ότι έγινα πιο υπομονετικός, σκέπτομαι θετικά, εστιάζω στις προτεραιότητες και μπορώ να καθαρίζω το μυαλό μου».

Η συγγνώμη στους Αγγελόπουλους και η πίεση του Γιαννακόπουλου

Νιώθω μεγάλη ευθύνη στην Εθνική… επειδή είμαι ο αρχηγός και ο αρχαιότερος παίκτης, αλλά κυρίως διότι πρέπει να δίνω στους συμπαίκτες μου το καλό παράδειγμα και να παίρνω από πάνω τους το άγχος και την πίεση.

Εάν προκριθούμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019… θέλω να επιλεγώ γιατί θα το αξίζω και όχι από νταβατζιλίκι επειδή είμαι ο Μπουρούσης.

Θα πήγαινα στον πόλεμο… με δυο παλικάρια, τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο και τον Γιώργο Πρίντεζη.

Η σχέση μου με τον Μάκη Ψωμιάδη… δεν με ζημίωσε και δεν με κάνει να απολογούμαι, ίσα ίσα το θεωρώ τιμή μου και καμάρι μου, διότι στάθηκε δίπλα μου επί οκτώ χρόνια και με έκανε γαμπρό του.

Πήγα στον Παναθηναϊκό επειδή… με πίεσε με ευγένεια ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και με καθησύχασε ότι ο κόσμος θα στεκόταν στο πλευρό μου και δεν θα έμενε κολλημένος στο «ρε Μπουρούση δέκα μέρες έλεγες» και στην καριέρα μου στον Ολυμπιακό.

Οσο έπαιζα στον Παναθηναϊκό… πιέστηκα πολύ, κλείστηκα στο σπίτι μου για να μη δώσω κανένα δικαίωμα και έδωσα ό,τι μπορούσα ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας.

Εφυγα από τον Παναθηναϊκό… με μια θαρραλέα απόφαση, δύο τίτλους, έναν λυπηρό αποκλεισμό στην Ευρωλίγκα και με το κεφάλι ψηλά.

Θα αποσυρθώ όταν… νιώσω πως το κοντέρ τερμάτισε, αλλά μέχρι την ύστατη ώρα θα πουλάω ακριβά το τομάρι μου, θα δίνω τον καλύτερο εαυτό μου και θα στέκομαι όρθιος.

Στην Κίνα βρήκα… χαλαρές προπονήσεις αλλά πολλά ματς, μεγάλα ταξίδια και πολλούς απανωτούς αγώνες.

Εχω μετανιώσει… που στην παλιά υπόθεση με τους αδελφούς Αγγελόπουλους δεν σήκωσα το τηλέφωνο να τους ζητήσω ευθέως μια συγγνώμη για ό,τι είπα, αλλά εκείνη τη στιγμή τα είχα χαμένα και ένιωθα τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου.

Οταν σκέπτομαι τα λάθη μου συμπεραίνω ότι… αυτά είναι για να τα διαπράττουμε, να παραδειγματιζόμαστε και να διορθώνουμε τον χαρακτήρα μας.

Ανατρέχοντας στην καριέρα μου νιώθω ότι… είμαι χορτασμένος και πιθανότατα δεν θα ξαναπαίξω σε ευρωπαϊκή ομάδα, αν και πιστεύω ότι εάν επέστρεφα εφέτος στη Βιτόρια, λόγω του στυλ της, θα έκανα όργια!

Μεγάλωσα με ινδάλματα… τον Δήμο Ντικούδη, που όταν συναντηθήκαμε στην ΑΕΚ ντρεπόμουν να του μιλήσω, και τον Μπάνε Πρέλεβιτς.

Οταν πρωτοπήγα στην ΑΕΚ εντυπωσιάστηκα βλέποντας… πόσο πολύ και πόσο σκληρά δούλευε στην προπόνηση για να αναπληρώσει τις ελλείψεις του ο Βασίλης Κικίλιας.

Ζορίστηκα πολύ με αντιπάλους… τον Λουίς Σκόλα, τον Φελίπε Ρέγες και τον Μάικ Μπατίστ.

Οταν με κατηγορούν ότι είμαι ευάλωτος στο pick ‘n’ roll απαντώ ότι… αυτό εξαρτάται από το ποιο είδος άμυνας επιλέγει ο προπονητής, από τη συνεργασία των γκαρντ και από το πώς με καλύπτουν τα τεσσάρια.

Στη συστατική επιστολή μου ως παίκτη θα έγραφα ότι… είμαι ένας αντισυμβατικός ψηλός με ιδιαίτερο και όχι πάντοτε αποδεκτό στυλ, που του αρέσει να σουτάρει από μακριά, να δημιουργεί, να παίρνει πρωτοβουλίες και όχι να πηγαινοέρχεται πάνω – κάτω σαν το τρόλεϊ.

Αν έπαιρνα συνέντευξη από τον εαυτό μου… θα του ζητούσα να πει σε όλο τον κόσμο ότι μοχθεί κάθε μέρα για να παραμένει σε υψηλό επίπεδο, δεν είναι τεμπέλης, έχει κάνει τέσσερις εγχειρήσεις και κουβαλάει στο κορμί του τρεις βίδες από τα χειρουργεία.