Οι εντυπώσεις που προκαλεί η εμφάνισή της στις μεγάλες σκηνές του κόσμου μόνο με την απουσία της μπορούν να συγκριθούν. Κατά τη διάρκεια προετοιμασίας της όπερας «Ντον Κάρλο» του Βέρντι στο Covent Garden ο σκηνοθέτης Αντόνιο Παπάνο αποφάσισε να ανεβάσει την παράσταση στη μεγάλη εκδοχή της. Η αντίδραση της Αντζελα Γκεοργκίου ήταν άμεση και ανταποκρινόταν στον προσωπικό μύθο που θέλει να χτίσει μια σταρ της όπερας: «Δεν μπορώ να τραγουδάω τόσο πολλές ώρες και να καταβάλλω τόσο μεγάλη προσπάθεια. Δεν είναι καλό ούτε για μένα ούτε για το κοινό». Και αποχώρησε! Ταραχή προκάλεσε και στην Οπερα της Ρώμης όταν πρωταγωνιστούσε ως Βιολέτα στην «Τραβιάτα». Την επομένη της πρεμιέρας είπε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει «λόγω ασθένειας». Ομως πολλοί υποστήριξαν ότι αιτία της αποχώρησής της ήταν το απρογραμμάτιστο ανκόρ που έκανε ο Ρενάτο Μπρούζο. Εξηγούνται, λοιπόν, μάλλον εύκολα τα σχόλια αρκετών κριτικών που κάνουν λόγο για «πληθωρικό χαρακτήρα». Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε εύκολη ζωή. Οπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή της στην «Independent», οι γονείς της χώρισαν όταν πέθανε η αδελφή της και ο πατέρας της έγινε μοναχός στο Αγιον Ορος. Από την άλλη, υπάρχει πάντα ο τρόπος με τον οποίο υπηρετεί την τέχνη της. «Η τελευταία από τις μεγάλες ντίβες», σύμφωνα με το Classic FM, έχει σφραγίσει με τις ερμηνείες της τη Μιμή στην «Μποέμ» και την «Τόσκα». Αύριο στη σκηνή του Ηρωδείου –όπου επανέρχεται ύστερα από 15 χρόνια –εμφανίζεται με τον «ταλαντούχο» Μάριο Φραγκούλη, όπως λέει στο «Νσυν», ο οποίος την παρακολούθησε ως Αντριάνα Λεκουβρέρ στις αρχές της χρονιάς στη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου. Μαζί θα ερμηνεύσουν άριες και ντουέτα, αλλά και τραγούδια από τον δίσκο«My world», όπου η υψίφωνος έχει συμπεριλάβει και το τραγούδι τωνΜάνου Χατζιδάκι – Νίκου Γκάτσου «Πάει, έφυγε το τρένο».

Τραγουδάτε σε όλα τα μεγάλα θέατρα του κόσμου. Ποια διεύθυνση κατοικίας δηλώνετε;

Πράγματι, αυτό συμβαίνει από την αρχή της καριέρας μου –Royal Opera House, Covent Garden, New York Metropolitan Opera, Vienna Opera House, La Scala. Καθένας από αυτούς τους χώρους έχει τη δική του ιστορία, τη δική του αύρα, τη δική του λάμψη. Αισθάνομαι πιο πολύ στο σπίτι μου στα μέρη όπου έχω τραγουδήσει πιο συχνά, οπότε θα έλεγα πως σπίτι μου είναι το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη και η Βιέννη. Στο Royal Opera House στο Λονδίνο έκανα ντεμπούτο σε όλους τους μεγάλους ρόλους και τραγούδησα σε παραγωγές που χτίστηκαν με βάση την προσωπικότητά μου. Ετσι, αυτός ο εξαίσιος συναυλιακός χώρος για την όπερα είναι πιο κοντά από όλους στην καρδιά μου και θεωρώ όλους τους συνεργάτες μου εκεί οικογένειά μου, ξεκινώντας από τους θυρωρούς και φτάνοντας ώς τους φροντιστές σκηνής, τη χορωδία, τους μακιγέρ και τους ενδυματολόγους.

Εχετε εντυπωσιάσει όχι μόνο με τις ερμηνείες σας, αλλά και με τις εκκεντρικές εμφανίσεις σας. Εχετε φωτογραφιστεί, για παράδειγμα, ωςLady Gaga. Ποια ανάγκη σάς κατευθύνει σε αυτή την εικόνα;

Η εικόνα είναι πολύ σημαντική, ειδικά σήμερα, αλλά την ίδια στιγμή η εικόνα χωρίς προσωπικότητα και χωρίς σπουδαία φωνή παραμένει απλώς μια εικόνα. Δεν θα προσπαθήσω ποτέ να συγκρίνω καν τον εαυτό μου με κανέναν, όποιος κι αν είναι ο λόγος ή η αφορμή. Γιατί στο τέλος αυτό που μετράει είναι να διαθέτεις ισχυρή προσωπικότητα, κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, όχι κάτι που αντέγραψες. Για έναν καλλιτέχνη, η μοναδικότητα είναι κλειδί για να γίνει διάσημος.

Υπάρχουν πολλές τέλειες φωνές τεχνικά. Ποιες είναι αυτές που ξεχωρίζουν;

Το ταλέντο δεν είναι το ίδιο με τη φήμη, φυσικά. Γεννιέσαι με ένα ταλέντο και μετά σπουδάζεις και επενδύεις στο ταλέντο σου κι ίσως κάποια στιγμή γίνεσαι διάσημος. Η διασημότητα μπορεί να είναι επικίνδυνη, αλλά μόνο αν δεν διαθέτεις αρκετή αυτογνωσία. Το πιο σημαντικό όλων είναι να έχεις προσωπικότητα.

«Η όπερα δεν είναι για όλους»

Γιατί ηχογραφήσατε πάνω στη φωνή της Κάλλας με τη βοήθεια της τεχνολογίας;

Εγινε για την προώθηση του δίσκου μου «Hommage to Maria Callas», καθώς και εκείνη ανήκε στην ίδια δισκογραφική εταιρεία (την EMI, πλέον Warner Classics). Οταν ήρθε η πρόταση, μου φάνηκε αμέσως καλή ιδέα κι έτσι δέχτηκα.

Θα το ξανακάνατε;

Τώρα που το ρωτάτε, σκέφτομαι ότι θα ηχογραφούσα παρόμοια ντουέτα με τους Φράνκο Κορέλι –ο αγαπημένος μου τενόρος -, Virginia Zeani, Maria Cebotari, Nicolae Herlea, Rosa Ponselle, Ενρίκο Καρούζο, Νατ Κινγκ Κόουλ. Και γιατί όχι με τον Ελβις Πρίσλεϊ; Είναι απλώς ιδανικά ντουέτα, φαντασιώσεις!

Οι λυρικοί ερμηνευτές είναι πλέον και ποπ σταρ. Αυτό εξυπηρετεί ή αποδυναμώνει την τέχνη του τραγουδιού;

Ενας τραγουδιστής της όπερας πρέπει να παραμένει πιστός στον εαυτό του και στις ιδέες του, στη μουσική, στον συνθέτη και στο συγγραφέα του λιμπρέτου. Δεν σκέφτεται απαραιτήτως πώς να δημιουργήσει μία συγκεκριμένη εικόνα για να προσελκύσει περισσότερους ανθρώπους. Να είσαι ένας αληθινός, ειλικρινής καλλιτέχνης, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η όπερα δεν ήταν ούτε θα είναι ποτέ για όλους, μπορεί συγκεκριμένες συναυλίες να προσελκύουν τις μάζες, αλλά ποτέ δεν θα είναι για τον καθένα μέσα στη μάζα.

Για ποια ερμηνεία θα θέλατε να σας θυμούνται;

Για όλες, φυσικά! Σε κάθε ρόλο που έχω τραγουδήσει έβαλα την καρδιά και την ψυχή μου, δεν μπορώ να διαγράψω κανέναν. Δεν πιστεύω στην ποσότητα, αλλά στην ποιότητα.