Παραφράζοντας το διαφημιστικό σλόγκαν του ίδιου του Χίτσκοκ για το «Ψυχώ», μη μαρτυρήσετε το τέλος όσοι διαβάσετε το «Μια Οδύσσεια» (εκδ. Πατάκη, μετάφραση Πέτρος Γεωργίου) του Ντάνιελ Μέντελσον. Την καταγραφή, δηλαδή, με το ύφος προσωπικής εξομολόγησης, δοκιμίου και νουβέλας του σεμιναρίου για την «Οδύσσεια» που οργάνωσε ο συγγραφέας και παρακολούθησε ο πατέρας του, αλλά και την κοινή κρουαζιέρα στα ίχνη του ομηρικού έπους (Τροία – Ιθάκη). Ο Μέντελσον έχει και το όνομα και τη συγγραφική χάρη για να μετακινείται με άνεση από τη «μαθητεία» των ανθρωπιστικών σπουδών στην αφήγηση της προσωπικής «οδύσσειας».