Θλίψη στους κύκλους της Ελληνικής Αστυνομίας έχει σκορπίσει η είδηση του θανάτου της συζύγου του ειδικού φρουρού, ο οποίος εκτελούσε χρέη σκοπού την ημέρα της επίθεσης του Ρουβίκωνα στην πρεσβεία του Ιράν.

Η άτυχη γυναίκα που βρισκόταν για αρκετό καιρό κλινήρης στο νοσοκομείο κατέληξε την Παρασκευή. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του το σωματείο Ειδικών Φρουρών της ΕΛ.ΑΣ, που γνωστοποίησε τη δυσάρεστη είδηση, ο αστυνομικός παρότι βρέθηκε σε ιδιαίτερα δυσμενή θέση για λόγους αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας δεν επικαλέστηκε το προσωπικό-οικογενειακό δράμα που ζούσε προκειμένου να τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης, ούτε πριν αλλά ούτε και μετά την επίθεση των αναρχικών.

Επίσης, το σωματείο κατηγορεί την ηγεσία του σώματος ότι όφειλε να γνωρίζει το σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα που αντιμετώπιζε προτού του επιβληθούν οι πειθαρχικές κυρώσεις.

Τέλος το ΣΕΦΕΑΑ δηλώνει την συμπαράστασή του προς το συνάδελφό τους για το μεγαλείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που επέδειξε.

Η ανακοίνωση:

«Δυστυχώς η ζωή μας επιφυλάσσει την τελευταία κουβέντα  στα γεγονότα, έχοντας τη δύναμη να ξεσκεπάζει την ανθρώπινη  υποκρισία και  υπεροψία, έχοντας τη δυνατότητα να υπερβαίνει τη μικροψυχία και την απανθρωπιά, παράλληλα όμως να  αποκαλύπτει το μεγαλείο της υπομονής, της καρτερικότητας, της  ΑΞΙΟΠΡΈΙΑΣ !

Αναφερόμαστε στον «πρωταγωνιστή» της «επιδρομής» στην Πρεσβεία του Ιράν του οποίου το μεγαλείο της ψυχής του, αδιαφόρησε για τις «σειρήνες» των επικριτών του, αδιαφόρησε  ακόμα και για τους βιαστικούς τιμωρούς του, χωρίς να ξεπουλήσει τον προσωπικό Γολγοθά του με τα «αργύρια» της λύπησης, σηκώνοντας δύο σταυρούς , έναν τον προσωπικό του και έναν της υπηρεσιακής διαπόμπευσης.

Κανένας δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει, κανένας δεν ήταν υποχρεωμένος να γνωρίζει, ΕΚΤΟΣ από εκείνους που τον τιμώρησαν, εκτός από εκείνους που έδωσαν την εντολή μετακίνησης, εκτός  από αυτούς που τη διέταξαν , ενώ θα έπρεπε να τον στηρίζουν και να τον προστατεύουν !

Διαμηνύουμε σε κάθε πλευρά, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες , την απαίτηση να εγκαταλειφθεί από την Διοίκηση η απαράδεκτη συμπεριφορά της αντιμετώπισης των χαμηλόβαθμών ως RES (πράγμα) παίρνοντας πίσω την άδικη και αναχρονιστική διαταγή της μετακίνησης .

Εμείς ζητούμε ταπεινά ΣΥΓΝΏΜΗ από τον Συνάδελφο αισθανόμενοι ότι είναι το ελάχιστο που οφείλουμε απέναντι στο μεγαλείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του!!»