Τα ελαστικά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του χθεσινού γκραν πρι. Οι αποδόσεις των οδηγών είναι σε κάθε αγώνα άρρηκτα συνδεδεμένες με τις επιλογές ελαστικών που κάνουν οι ομάδες κατά τη διάρκεια του γκραν πρι. Ο οδηγός της Mercedes Λ. Χάμιλτον κέρδισε το Ιταλικό Grand Prix εκκινώντας από την 3η θέση.

Ακολούθησε στρατηγική μιας αλλαγής και έκανε καλή διαχείριση των ελαστικών του. Ο Χάμιλτον εκκίνησε με την πολύ μαλακή γόμα – αυτή που το Σάββατο χρησιμοποιήθηκε για την επίτευξη του ταχύτερου γύρου στην ιστορία της Formula 1, ο οποίος ανήκει πια στον οδηγό της Ferrari,  Κίμι Ραϊκόνεν – προτού βάλει την μαλακή γόμα στον 28ο γύρο.

Ο Χάμιλτον είχε επαφή με τη Ferrari του Φέτελ,  μισό λεπτό μετά την εκκίνηση. Βρέθηκε δεύτερος στον πρώτο γύρο πίσω από τον Ραϊκόνεν και κατάφερε να παρατείνει το πρώτο μέρος αγώνα, αφότου ο αντίπαλός του μπήκε στον 20στο γύρο στα πιτ και έβαλε την μαλακή γόμα.

Μολονότι όταν έκανε τη δική του αλλαγή βρέθηκε πάλι πίσω από τον Ραϊκόνεν μπόρεσε ν’ αξιοποιήσει τα πιο φρέσκα ελαστικά για να μειώσει τη διαφορά. Στη συνέχεια τα διαχειρίστηκε καλά, προτού πραγματοποιήσει λίγο πριν το τέλος ένα προσπέρασμα για να πάρει τη νίκη.

Ο οδηγός της Ferrari αντιμετώπισε τοπική υπερθέρμανση που οδήγησε σε μερική αποκόλληση (blistering) σ’ ένα από τα καλά μεταχειρισμένα ελαστικά του. Ο Φέτελ, που βρέθηκε στην τελευταία θέση μετά τον 1ο γύρο λόγω της επαφής με το Χάμιλτον, κατάφερε να ανακάμψει μέχρι την 4η θέση στο φινάλε, χάρη σε μια στρατηγική δυο αλλαγών: Πολύ μαλακή/μαλακή/πολύ μαλακή γόμα.