«Το αφτί. Αυτό είναι σημαντικό. Αν δεν έχεις αφτιά καλύτερα να προσλάβεις κάποιον που έχει. Και πιστέψτε με, υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες όπου οι επικεφαλής δεν διακρίνονται για την «ακοή» τους». Ο Σέιμουρ Στάιν είναι ίσως από τους λίγους ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας που δικαιούται να ξοδεύει χολή και ειρωνεία για το σινάφι. Κι αυτό επειδή οι δικές του περγαμηνές περιλαμβάνουν τα συμβόλαια που κάποτε πρόσφερε στους Talking Heads, τους Ramones και την Αυτής Μεγαλειότητα Madonna. Η περιγραφή του στη βρετανική «Γκάρντιαν» ανοίγει την όρεξη για την αυτοβιογραφία του «The siren song», που μόλις κυκλοφόρησε με αναμνήσεις και στιγμιότυπα από τη χρυσή περίοδο της ποπ μουσικής.

OI RAMONES. Ο 76χρονος σήμερα Στάιν μπήκε στη βιομηχανία στην εφηβεία του και το 1966 είχε δημιουργήσει την εταιρεία Sire (η οποία απορροφήθηκε από τη Warner Bros μία δεκαετία αργότερα). Ο πρώτος μεγάλος σταθμός ήρθε το 1975 όταν οι Ramones υπέγραψαν πρώτοι από μια σειρά συγκροτήματα πανκ, για να ακολουθήσουν οι Talking Heads, οι Dead Boys και οι Richard Hell and the Voidoids. Η συνέχεια γράφτηκε με τα βρετανικά γκρουπ της αντεργκράουντ σκηνής, όπως οι Smiths, οι Echo and the Bunnymen και, φυσικά, οι Depeche Mode (τους οποίους έκλεισε ύστερα από μία πτήση από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο που κόστισε 8.000 δολάρια). Και κάπως έτσι ο Στάιν έγινε ο άνθρωπος που έπρεπε να πηγαίνει με τα νερά πότε του εσωστρεφούς Ντέιβιντ Μπερν και πότε του Μόρισεϊ (χωρίς άλλον χαρακτηρισμό, εκτός του ότι αποτελεί μία κατηγορία από μόνος του).

Η ΜΑΝΤΟΝΑ. Κι ύστερα ήρθε το συμβόλαιο με τη Madonna, το οποίο υπέγραψε το 1982 στο κρεβάτι του νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν με υποξεία ενδοκαρδίτιδα. «Πρόκειται για παράδειγμα προς μίμηση. Εβλεπα από τότε πόσο φιλόδοξη και δυνατή είναι. Με ρωτούσαν αν ήξερα ότι θα γινόταν τόσο μεγάλη. Φυσικά. Μπορεί να μην ήξερα ακριβώς πόσο μεγάλη, αλλά ήξερα ότι θα φτάσει πολύ ψηλά. Δεν έχω συναντήσει καμία σαν αυτή σε όλη μου τη ζωή».

Παρεμπιπτόντως, ο Στάιν είναι ο άνθρωπος που πρότεινε στον μουσικό παραγωγό και κριτικό Γιάννη Πετρίδη να συμμετάσχει –ως ο μοναδικός Ελληνας –στην ψηφοφορία του Rock & Roll Hall of Fame, το ίδρυμα που κάθε χρόνο επιλέγει και βραβεύει τους μουσικούς οι οποίοι έχουν παίξει ρόλο στην εξέλιξη της μουσικής τα τελευταία 50-60 χρόνια. Οπως αφηγούνταν ο Πετρίδης στον Δημήτρη Γαλάνη στο «Βήμα» (11/9/2010): «Σε ένα συνέδριο στις Κάννες συνάντησα τον Σέιμουρ Στάιν (…) στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (…), μιλήσαμε για αρκετή ώρα για τη μουσική και όταν τελειώσαμε τη συζήτηση μου είπε «θα κανονίσω να είσαι από τους λίγους ανθρώπους στην Ευρώπη που θα μπορείς να ψηφίσεις στο ίδρυμα Rock & Roll Hall Of Fame»».