Κότες

Τι είπε ο Νίκος Κοτζιάς; «Η εποχή που θεωρούνταν διπλωματία το να κάνεις την κότα πέρασε». Ηταν μια λεκτική, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, υπερβολή για να δώσει έμφαση στη δήλωση που είχε προηγηθεί της ορνιθολογίας, «η χώρα μας είναι αποφασισμένη να στείλει ένα μήνυμα προς Ανατολάς και Δύση, προς όλους τους φίλους μας και μη, ότι για όποιον παραβιάζει τις αρχές της κυριαρχίας και του σεβασμού απέναντί μας θα λαμβάνονται τα αντίστοιχα μέτρα». Από μια άποψη κάτι παρόμοιο έχουν πει κι άλλοι πριν από αυτόν στη διπλωματική σκακιέρα. Οπως, για παράδειγμα, ο Χένρι Κίσινγκερ όταν άρθρωνε ένα από τα πολλά τσιτάτα του, «η μετριοπάθεια είναι προσόν μόνο όταν οι άλλοι αντιλαμβάνονται ότι έχεις και άλλες επιλογές». Χθες, πάλι, ο Νίκος Παππάς υπερθεμάτισε της στάσης του έλληνα ΥΠΕΞ. Οχι σε στυλ Κίσινγκερ, αλλά σαν ποντίκι που βρυχάται. «Την Ελλάδα» αποφάνθηκε «άπαντες πρέπει να τη σέβονται, δεν θα πρέπει να θεωρούν ούτε τη συναίνεσή της ούτε την ανοχή της δεδομένη».

Αποχρώσεις

Η αντιπαραβολή της γλώσσας των υπουργών της ελληνικής κυβερνώσας Αριστεράς με αυτήν τού –κατά τους «FT» –μεγάλου κονσιλιέρε της αμερικανικής διπλωματίας χρησιμεύει μόνο στον βαθμό που οι λέξεις που επιλέγει κάποιος για να εκφράσει τις ιδέες του αποκαλύπτουν περισσότερα για εκείνον από όσα ο ίδιος φαντάζεται. Αρα, εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Τι μαρτυρά για τη συριζαϊκή προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική το γλωσσικό τους ύφος; Σύμφωνα με παράγοντες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «το ύφος είναι ενδεικτικό των χαρακτήρων των κυβερνώντων». Ή, όπως το θέτουν πιο σύντομα, «ο ιός Πολάκη μεταδίδεται και σε άλλα πρόσωπα». «Τα κόμματα που κατηγορούν ως κότες από τη Μεταπολίτευση κι έπειτα έφτιαξαν οδούς επικοινωνίας και πληροφόρησης για τα εξωτερικά θέματα που ήταν σφραγισμένες, παραμερίζοντας τις διαφορές τους» επισημαίνουν οι ίδιες πηγές. Με δυο λόγια, στη ΝΔ πιστεύουν ότι αν κάτι δεν κατανοούν στην κυβέρνηση για την εξωτερική πολιτική είναι πως «πρόκειται για έναν τομέα πολιτικής που τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο, έχει αποχρώσεις».