Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι επιστημονικές ενδείξεις ότι τα προβλήματα ύπνου αποτελούν προειδοποιητικό σημάδι για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Μια νέα ανάλυση από τους ερευνητές του Ινστιτούτου Karolinska στη Σουηδία έρχεται να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τον συσχετισμό ότι η αϋπνία αποτελεί προάγγελο άνοιας.

Ειδικότερα και σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι 40άρηδες και οι 50άρηδες οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα και ταλαιπωρούνταν τα βράδια από αϋπνία φάνηκε ότι διέτρεχαν κατά 24% αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν προβλήματα μνήμης αργότερα στη ζωή τους.

Επιπλέον, εκείνοι που είχαν κλείσει το 61ο αλλά και το 71ο έτος της ζωής τους και είχαν τη συνήθεια να ξυπνάνε πολύ πρωί αντιμετώπιζαν τον διπλάσιο κίνδυνο για μεταγενέστερη άνοια. Ούτε όμως και οι ατελείωτες ώρες ύπνου φαίνεται να αποτελούν καλό σημάδι, αφού οι ηλικιωμένοι που κοιμούνται επί εννέα και πλέον ώρες κατά τη διάρκεια της νύχτας φαίνεται να διατρέχουν τετραπλό ρίσκο μελλοντικής άνοιας.

Οι επιστήμονες εν τούτοις σημειώνουν ότι το τελευταίο εύρημα που αφορά τον ηλικιωμένο πληθυσμό πιθανόν να οφείλεται στην ήδη υπάρχουσα (μη διαγνωσμένη) παθολογία που σχετίζεται με την άνοια, καθώς η άνοια συχνά συνδέεται με διαταραχές του ύπνου, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης διάρκειας του ύπνου.

«Τα ευρήματά μας έχουν άμεσες κλινικές συνέπειες και σε συνδυασμό με προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι τα διαφορετικά στάδια της πορείας ζωής είναι ευαίσθητα στις διαταραχές του ύπνου, γεγονός που με τη σειρά του αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας. Αυτές οι διαταραχές του ύπνου απαιτούν στενότερη κλινική προσοχή και εφαρμογή εξατομικευμένων παρεμβάσεων» λέει η επικεφαλής συγγραφέας Shireen Sindi, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Νευροβιολογίας, Επιστημών Φροντίδας και Κοινωνίας του Ινστιτούτου Karolinska.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανάλυση περιελάμβανε δεδομένα τριών μελετών σε πληθυσμούς από τη Σουηδία και τη Φινλανδία με μεγάλα μεγέθη δειγμάτων ανδρών και γυναικών (άνω των 2.000). Επιπλέον, η παρατήρηση του τρόπου ζωής των συμμετεχόντων είχε μακρά διάρκεια, ενώ παράλληλα οι ερευνητές αξιολόγησανιμία σειρά σημαντικών παραμέτρων που επηρεάζουν τον ύπνο και την εκδήλωση άνοιας, όπως είναι η φυσική άσκηση αλλά και η λήψη φαρμάκων (π.χ. υπνωτικά).

«Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία σχετικά με τον ρόλο των διαταραχών του ύπνου ως παράγοντα κινδύνου για την άνοια. Η τρέχουσα μελέτη μάς δείχνει ότι οι μελλοντικές παρεμβάσεις για την πρόληψη της άνοιας μπορεί να ωφεληθούν επίσης από παρεμβάσεις για τη βελτίωση του ύπνου» λέει η δρ Sindi.