«Τρέχω γιατί με κάνει να αισθάνομαι όμορφα και κάθε φορά νιώθω πιο νέος και πιο δυνατός». Καλά, ναι, αυτά τα γράφουμε και τα λέμε στους άλλους. Μεταξύ μας ξέρουμε πως έπειτα από μια έντονη προπόνηση, ύστερα από ένα ατελείωτο λονγκ ή από έναν αγώνα, υπάρχει πόνος!

Πόνος σχεδόν σε όλο το σώμα, στις κνήμες νιώθουμε πολλές φορές κάψιμο και η αίσθηση που έχουμε είναι ότι φάγαμε ξύλο.Εχεις δει πώς κατεβαίνεις τις σκάλες έπειτα από Μαραθώνιο; Θυμήσου και τον πόνο στα οστά σου… Αυτός λοιπόν ο πόνος είναι ο γνωστός στον ιατρικό χώρο ως καθυστερημένος μυϊκός πόνος. Εμφανίζεται έπειτα από έντονη άσκηση και στους πρωτάρηδες με το που ξεκινούν να γυμνάζονται/τρέχουν.

Γιατί συμβαίνει; Σχεδόν άγνωστο, ίσως μικρές ρήξεις στις μυϊκές ίνες. Εμφανίζεται μέσα σε 24-48 ώρες μετά την άσκηση. Πότε είναι πιο έντονο; Σίγουρα έπειτα από τα γνωστά «βαρέματα» που κάνουμε και κυρίως όταν τρέχουμε σε κατηφόρες. Ποιος είπε ότι ο κατηφορικός Μαραθώνιος είναι εύκολος, να τα λέμε κι αυτά. Πολλές λοιπόν μυϊκές ρήξεις, μικρές, όχι σαν τις θλάσεις, προκαλούν αυτή την αίσθηση πόνου. Μπορείς να μειώσεις την αίσθηση του πόνου κάνοντας ένα κρύο ντους μετά την άσκηση. Ή κάνοντας εκείνο το μασαζάκι που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου. Μπορείς και να βγεις αργότερα να περπατήσεις για να γίνει καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και να βοηθήσεις την επούλωση. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν όλο αυτό καταλήγει σε μεγάλο τραυματισμό.

Οχι, αυτός ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος δεν είναι η αιτία που θα πάθεις για παράδειγμα θλάση. Θα την πάθεις όμως αν συνεχίζεις να χτυπιέσαι χωρίς να ακούς το σώμα σου και να μην το ξεκουράζεις. Για μένα, ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος είναι ένας γλυκός πόνος, γιατί είναι η απόδειξη ότι γυμνάστηκα, αλλά μην το παρακάνουμε. Θα μας πουν και μαζόχες και δεν θέλουμε.

Η Κατερίνα Βλαχαντώνη είναι φυσικοθεραπεύτρια και μαραθωνοδρόμος