Εξαρτημένος αλλά πάντα… διευθυντής

Δυόμισι χρόνια μετά τη σύλληψή του μέσα στη θαλαμηγό του «Therapin», λίγο

έξω από τη Μύκονο και τις βαρύτατες εναντίον του κατηγορίες για μεταφορά και

χρήση ναρκωτικών, δύο σχεδόν χρόνια μετά την αποφυλάκισή του και μόλις μια

ανάσα πριν από την πρώτη του δίκη – στα μέσα Νοεμβρίου, αν δεν αναβληθεί και

πάλι – αυτό που φοβάται περισσότερο απ’ όλα ο ψυχίατρος Πέτρος Λυμπέρης είναι

η δημοσιότητα!

Ο ιδιοκτήτης και επιστημονικός διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής «Κασταλία»

επιδιώκει με κάθε δυνατό τρόπο να κρατήσει το πρόσωπό του και τις

δραστηριότητές του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και σε όλο αυτό το

χρονικό διάστημα προσπαθεί να μη δώσει καμιά λαβή για κανένα θετικό ή αρνητικό

σχόλιο.

Στη Σύρο. Το κυρίαρχο για εκείνον είναι η υπερασπιστική γραμμή που θα

ακολουθήσουν οι δικηγόροι του και στις δύο σοβαρότατες εκκρεμότητές του με τη

Δικαιοσύνη. H πρώτη δίκη για τη σύλληψή του στο «Therapin» – το κότερο

κατασχέθηκε και εντάχθηκε στη δύναμη του Λιμενικού Σώματος – θα γίνει σε

ενάμιση μήνα στη Σύρο. Αντιθέτως, δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί – σύμφωνα με

τον δικηγόρο του κ. Σάκη Κεχαγιόλγου – η δίκη για τα τεκταινόμενα στην κλινική

«Κασταλία», για τα οποία, έπειτα από εξονυχιστικό έλεγχο και σχετικό πόρισμα

των επιθεωρητών του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, τού ασκήθηκε

ποινική δίωξη για έξι κακουργήματα που αφορούν παραβάσεις του νόμου περί

ναρκωτικών.

Του έφταιγαν όλα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη σύλληψή του και

μέχρι και την αποφυλάκισή του ήταν ένας άνθρωπος υπό κατάρρευση. «Όχι απλά δεν

μπορούσε να αντιμετωπίσει αυτό που του είχε συμβεί, αλλά ούτε να το πιστέψει

και να το χωνέψει δεν μπορούσε! Του έφταιγαν τα πάντα, όλα του φαίνονταν

στραβά, τα έβαζε με τους δικηγόρους του και πολύ συχνά τους… απέλυε και

προσελάμβανε στη θέση τους άλλους», λένε οι πληροφορίες που συγκεντρώσαμε από

πολλές πηγές. Αλλά ακόμα και μετά, αφού επέστρεψε σπίτι του, άργησε να σταθεί

στα πόδια του και να βρει κομμάτια της αυτοκυριαρχίας του: «Έτσι κι αλλιώς δεν

είναι ένα άτομο που φημίζεται για την αυτοπειθαρχία του! Είναι ένας ιδιαίτερα

ευμετάβλητος χαρακτήρας που τη μια στιγμή είναι προσηνής και πειθήνιος και την

άλλη «φουριόζος», εχθρικός, επιθετικός. Σ’ αυτές τις συχνές μεταβολές που

εμφανίζει η προσωπικότητά του παίζει ενεργό ρόλο η μεγάλη τοξική εξάρτηση που

έχει εδώ και είκοσι χρόνια», παραδέχεται γιατρός, στενός συνεργάτης της

κλινικής «Κασταλία», που γνωρίζει προσωπικά εδώ και χρόνια τον Πέτρο Λυμπέρη.

Τα πράγματα στην κλινική εμφανίζονται στους τύπους τουλάχιστον πιο ξεκάθαρα

απ’ ό,τι στο παρελθόν! Οι εντολές που έχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διοίκηση

της κλινικής είναι να μη χορηγηθεί ούτε ένα φάρμακο δίχως την απαραίτητη

συνταγή και να μη σημειωθεί ούτε μια παρατυπία – ιατρικής ή φορολογικής φύσης

– ώστε να μπορεί η «Κασταλία» να αντεπεξέλθει σε οποιονδήποτε έλεγχο από

πλευράς των υπηρεσιών του υπουργείου Υγείας ή του ΣΔΟΕ. «Όλοι ζούμε με το

άγχος των εξελίξεων μετά τη δίκη» επισημαίνει ο συνομιλητής μας. «Αν ο

Λυμπέρης καταδικαστεί, τα πράγματα θα είναι αρνητικά για την κλινική και άκρως

απογοητευτικά για δεκάδες εργαζόμενους που κινδυνεύουν να βρεθούν στον

δρόμο…».

Προσωρινά η κλινική «Κασταλία» συνεχίζει να κάνει τη δουλειά της και να

υπόσχεται θεραπεία σε εξαρτημένα από τοξικές ουσίες άτομα…

«Ας γίνει πρώτα η δίκη»

«ΤΑ NEA» επεδίωξαν να έχουν προσωπική συνομιλία με τον κ. Πέτρο Λυμπέρη.

Έπειτα από αρκετές τηλεφωνικές επαφές μαζί του και προσπάθειες που κράτησαν

έξι ημέρες, ο κ. Λυμπέρης αποφάσισε τελικά για άλλη μια φορά να μη μιλήσει,

υπακούοντας όπως είπε και στις συστάσεις των δικηγόρων του. Και μας έκανε

εμφανές ότι «η δημοσιότητα δεν με βοήθησε! Ας γίνει πρώτα η δίκη μου τον

Νοέμβρη και μετά βλέπουμε…».

Παρόμοια άποψη εξέφρασε και ο δικηγόρος του για τα θέματα της «Κασταλίας» κ.

Σάκης Κεχαγιόγλου: «Συστήνω όχι μόνο τώρα αλλά κάθε φορά στον πελάτη μου να μη

δίνει συνεντεύξεις στα MME και πιστεύω ότι αυτό είναι το συμφέρον του…». Την

τελική του απόφαση να μη μιλήσει δεν την εξέφρασε ο ίδιος στη συντάκτρια των

«ΝΕΩΝ», αλλά μια κυρία από το γραφείο του και εξ ονόματός του που δεν θέλησε

να γραφεί το όνομά της… Προσπάθησε πάντως να μας κάνει σαφές ότι «ο κ.

Λυμπέρης δεν έχει να πει τίποτα καινούργιο και η στάση ζωής του είναι να

αποδείξει ποιος είναι μέσα από τις πράξεις του και τις θετικές εξελίξεις της

κλινικής και όχι μέσα από λόγια…».

Δεν βοήθησε ούτε τον εαυτό του

Νευρολόγος – ψυχίατρος, με σπουδές στην Αγγλία και πολλά υποσχόμενος

επιστήμονας κάποτε, ο 53χρονος σήμερα Πέτρος Λυμπέρης ανέλαβε στις αρχές του

’90 τη διοίκηση της κλινικής «Κασταλία» που είχε ιδρύσει ο πατέρας του Νίκος

Λυμπέρης – ψυχίατρος και εκείνος – το 1966. Κληρονόμος πια και διευθυντής μιας

ιδιωτικής και ακριβής ψυχιατρικής κλινικής που υποσχόταν εκτός των άλλων

αποτοξίνωση και θεραπεία σε εξαρτημένα από τα ναρκωτικά άτομα, δεν τα κατάφερε

τόσο θαυμάσια όσο ο πατέρας του αφού είχε πέσει από χρόνια και ο ίδιος στην

παγίδα των ναρκωτικών, ήταν ένας απόλυτα εξαρτημένος από ουσίες άνθρωπος και

δεν μπόρεσε τελικά να βοηθήσει ούτε τον εαυτό του.

Γνωστός ψυχίατρος της Αθήνας, που έχει λόγους να διατηρήσει την ανωνυμία του,

γνώστης όλων των εξελίξεων που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια στην κλινική

«Κασταλία», επισημαίνει ότι «ο Λυμπέρης δεν πήρε τελικά ποτέ ουσιαστικά τα

ηνία της κλινικής στα χέρια του, η εξάρτηση είναι πάρα πολύ άγριο πράγμα και

εκείνος ήταν «χαμένος», «εξουθενωμένος», τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά,

αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και λογιστικές ατασθαλίες, για όσους

γνώριζαν τα πράγματα από μέσα η κλινική είχε καταλήξει μια ανυπόληπτη ιστορία,

μια ακυβέρνητη στην ουσία πολιτεία που προχωρούσε με τους νόμους της αδράνειας

και τα επιβλητικά της κτίρια… Αλλά την ευνοούσε ακόμα και η γεωγραφική της

θέση, με αποτέλεσμα από κεκτημένη και μόνο ταχύτητα οι ιδιώτες

νευρολόγοι-ψυχίατροι των γύρω περιοχών, που είναι… αρκετοί, να στέλνουν εκεί

τους αρρώστους τους και όχι π.χ. σε κλινικές των βορείων προαστίων. Αυτός

είναι ίσως ο πιο σημαντικός λόγος που η κλινική δεν… έκλεισε»!